3-9 Kasım Organ ve Doku Bağışı Haftası' nedeniyle sağlığın değerine dair, yıllardır kronik hastalıklar yaşayan bir kardeşiniz olarak sağlık üzerine yazmaya devam etmek istiyorum. 

“Sağlığın değeri kaybedilince anlaşılır’’ derler ama sağlığın değeri onu kaybetmeden de bilinmeli, onu kaybettikten sonra bulmak ne kadar da zordur biliyormusunuz... 

Sağlığın değerini kim inkar edebilir ki? Herkes için ortak kanaat, sağlıklı olmak ve sağlıklı yaşamaktır.

Sağlık öyle bir nimettir ki kıymeti ancak kaybedilince anlaşılır.’’Halk içinde muteber bir  nesne  yok devlet gibi olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi’’diyerek sağlığın nefes almanın en büyük devlet olduğunu anlatan  KANUNİ SULTAN SÜLEYMAN ne acıdır ki bu sözleri sağlığında  değil hasta yatağında yazmıştır. 

İnsanın hayatında önem verdiği pek çok değer vardır.

Para, makam ve  mevki! Para bu değerlerden çoğunlukla önce gelmiştir.

 

Para, kimi insanlarda  hırsa dönüşür, insanı yöneten bir efendi olur, insan ise onun kölesi. Bu durum da bütün insani değerler anlamını yitirir.

İnsan bir makineye veya bir canavara dönüşebilir.

 

Para insanın yaşaması için gerekli bir araç olmaktan çıkar insanı bir eşya durumuna indirebilir.

 

Paranın bu saltanatı ne zamana kadar biliyor musunuz? Ne zaman ki bir hastalık, bir ölüm kapımızı çalar işte o zaman insan paranın ne olduğunu ne ifade ettiğini anlar.

Artık paranın sağlık karşısında hiçbir değeri yoktur                                                                                                                           

             

 ‘’Sağlığın değeri kaybedilince anlaşılır’’ derler 

Malı, mülkü, parası olmasına rağmen hastalığı nedeniyle nice mutsuz insanlar vardır. Tüm hayatları boyunca kazandıkları mal varlıklarını bir çırpıda vermeye hazır nice insanların var olduğunu unutmayalım.

 

O halde bu gün sağlık sorunu yaşamayan insanların ‘’ben sağlıklıyım, bana bir şey olmaz’’  dememeleri ve özellikle kronik hastalıklar konusunda nice sıkıntı ve ızdırap ceken, hayatları solmuş binlerce kardeşlerimizin bağışlanacak organlarla hayatlarının yeniden yeşereceğini unutmamalıyız.

 

Şunu unutmayalım her sağlıklı birey potansiyel hastadır.

Bu konuda toplum olarak daha da duyarlı olmalı ve “ORGAN BAĞIŞINA EVET” demeliyiz